3e Plek VOV Run Vries

Seizoensopening?
Ja zeker, het is zover. De voorbereidingen zijn al even in gang, en ik ben weer aan het opbouwen richting een nieuw seizoen, komende in 2018! Natuurlijk ben ik van plan om meer van mezelf te laten horen de komende tijd met wedstrijden etc. Vandaag heb ik een wedstrijd gelopen, hier vertel ik straks meer over!

Seizoensplannen?
Volgend weekend wordt op het NTB-congres bekend gemaakt hoe het Eredivisieseizoen er uit zal komen gaan zien. Dit is het voornaamste doel van mij volgend jaar. Daarnaast zal ik ook in de Runbikeruncompetities gaan starten komend jaar, echter laat deze planning nog even op zich wachten. Wanneer dit bekend is kan ik hier wedstrijden om heen gaan plannen, en een definitieve seizoensopbouw en mijn seizoensplannen vast gaan leggen!

VOV Run in Vries:
Vandaag stond er op de planning: De VOV-Run in Vries. Kijken hoe de ik er voor sta, en gewoon, een leuke loop meemaken. Samen met een groep van G.S.T.V Tritanium die kant op gegaan, en knallen maar!

De benen voelen goed, warmlopen. Na het warmlopen terug gekomen bij een clubgenoot zijn auto, waar mijn wedstrijdschoenen, kleding, en startnummer/chip in zit, komen we tot de conclusie dat de auto op slot zit, met de sleutel in de auto....(Key-Less Entry zou ervoor moeten zorgen dat de auto open blijft, maar blijkbaar was de batterij leeg). Dikke paniek. Nog 6minuten voor de start. Wat moet ik nu? Kan ik nog wel starten? De rest van de club had hun wedstrijdkleding en nummer al aan, maar ik niet!!! Shit! In deze 6 minuten, mijn wedstrijdschoenen en kleding volledig aan de kant geschoven, dit was geen optie meer, maar een hogere urgentie, om te starten moet ik een startnummer en een chip hebben. Vol in de sprint ga ik terug naar het inschrijfbureau. Yes! Ik kan een nieuw nummer krijgen. Nummer opspelden, naar de tijdsregistratie toe, nummer laten omschrijven. Met nog 1-2 minuut op de klok voor de start kom ik aan bij de startlijn. Redelijk in adrenaline, vermoeid van het geren en gevlieg, het stress level op 100, vertrek ik zonder enige wedstrijdattributen, op mijn (zware) trainingsschoenen en niet echt perfecte wedstrijdkleding, op weg naar mijn 5k wedstrijd.

Ik wist dat het met deze voorbereiding op het laatste moment, en met deze wedstrijdattributen zeker geen goede tijd zou gaan worden, maar dat moet je op dat moment naast je neer leggen en er het beste van maken. Het doel was om te lopen op 3:24/km(17:00tempo). De eerste 3 kilometer lukte dit ook, en ik kon goed volgen. Echter was daarna toch echt de tank leeg, waar ik normaal deze tempo's zeker moet kunnen volhouden. Ik zak erg terug, en krijg het erg zwaar. Ik weiger hier aan toe te geven, en probeer er nog het maximale uit te halen. De wedstrijd zelf was iets te lang, gemeten op het 5k punt had ik 18.03, uiteindelijk 18.20 over de finishstreep. Dit was niet waarvoor ik hier was gekomen.

Uiteindelijk besluit ik dat ik het gewoon naast me neer moet leggen, het kan gebeuren, volgende keer beter, het is tenslotte maar een trainingswedstrijdje! Ik hoor dat ik toch de 3e tijd heb neergezet, en mag dus toch nog het podium op.

Ik zeg niet dat het compleet heeft afgehangen van de voorbereiding en het gemis aan attributen, maar het heeft zeker wel een aandeel gespeeld in het verloop van de wedstrijd. Ik kijk op de wedstrijd terug met gemengde gevoelens. Aan de ene kant niks te klagen, met een 3e plek en in deze omstandigheden een acceptabele tijd, maar er had meer ingezeten, dat weet ik zeker!

Zo, en nu op naar de tentamens voor mijn studie Fysiotherapie. Zwaar, veel, maar ik heb er wel zin en vertrouwen in! Ik ga ook ergens deze week kijken welke loopjes ik verder nog ga doen. Waarschijnlijk een paar in December. Hier laat ik later nog meer over weten.


Bedankt voor het lezen, ik hoop dat je het weer leuk vond, tot de volgende keer!

Reacties

Populaire posts van deze blog

IronMan Zell am See-Kaprun

Triple Mix Almere Duin!